Badania przeprowadzone we Francji w warunkach półnaturalnych wykazały w sposób jednoznaczny, że żółw czerwonolicy skutecznie konkuruje z europejskim żółwiem błotnym Emys orbicularis o różne kluczowe dla gadów elementy środowiska naturalnego, w tym głównie o tzw. „plażowiska”, czyli miejsca wykorzystywane do wygrzewania się na słońcu. Naukowcy wykazali, że konkurencja taka kończyć się może nawet śmiercią słabszych i gorzej przystosowanych do współzawodnictwa żółwi błotnych. Intruzi konkurują również o zasoby pokarmowe, a w sprzyjających warunkach także o miejsca lęgowe.

Obserwacje z państw UE, w tym również z Polski, wskazują, że większość introdukcji okazów obcych gatunków żółwi ma miejsce w okolicach miast. Zdarzają się jednak również przypadki wypuszczania takich gadów na wolność w miejscach bardziej oddalonych od dużych aglomeracji. W Polsce znane są stanowiska żółwia błotnego, na których obserwowane były już także żółwie czerwnolice i żółtolice.

Istnieje także potencjalnie ryzyko przenoszenia na żółwie błotne chorób z innych regionów świata, do zwalczania których organizm tych żółwi nie jest przystosowany.

Wszystkie te niebezpieczeństwa są tym ważniejsze, że rodzime żółwie błotne są już bardzo rzadkie i grozi im wyginięcie. Każde dodatkowe zagrożenie dla nich i ich nielicznych ostoi może przeważyć szalę i sprawić, że znikną na zawsze.

Działalność informacją i edukacyjną dotyczącą gatunków obcych prowadzimy w ramach projektu „E-INWAZJE – identyfikacja i ograniczanie źródeł i dróg dystrybucji inwazyjnych gatunków obcych w handlu internetowym”, dofinansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Mechanizmu Finansowego EOG i Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021 oraz z Budżetu Państwa.